niespodziewanie

Żadne moje słowa nie są w stanie opisać radości, jaką dzisiaj mi dałeś. W podziękowaniu PP, opowiem Ci bajkę, autorstwa Bruno Ferrero. Bajka opowiada o pewnej wiosce, którą odwiedził kiedyś podróżnik. Wioska wydawała się być normalna, ale kiedy trafił na miejscowy cmentarz, zaczął inaczej na nią patrzeć. Na grobach oprócz imion i nazwisk była jeszcze dokładna data życia, np: XY, żył 12 lat, 3 miesiące,2 tygodnie, 6 dni, 7 godzin, 13 sekund, inny: YX żył 3 lata, 9 miesięcy, 3 tygodnie, 4 dni,... itp. Bardzo go dziwło, że wszyscy umierali tak wcześnie. Udał się więc do najstarszego człowieka w wiosce i zapytał dlaczego tak jest. Ten mu opowiedział wszystko po kolei, człowiek, który dożył pełnoletności, otrzymywał notes, w którym notował wszystkie szczęśliwe chwile swojego życia. Kiedy umierał jego najbliżsi to sumowali, po czym otrzymali dokładna długość jego życia.

Dziękuję Ci za moją długowieczność!
tak naprawdę to nie przychodzi mi nic do głowy, aby opisać to, co dzisiaj mi dałeś!